((ابو بصير)) از ياران بزرگوار امام صادق عليه السلام مي گويد پس از رحلت امام براي تسليت به همسرش ((ام حميده))به خانه ي ان حضرت رفتيم؛درسوگ امام هردوبه تلخي گريستيم،آنگاه به من فرمود اي ابو بصير

اگر به هنگام وفات امام مي بودي ، تعجب ميکردي زيرا امام چشمان خويش گشود و فرمودهمه خويشاوندانم

را نزد من آوريد ، وچون گرد آمدند امام به همه ي آ نان نگاه کرد و فرمود (( ان شفاعتنا لا تنال مستخفا با لصلوه)) شفاعت ما شامل کسي که نماز را سبک بشمارد نمي شود